چگونه روان درمانگر انتخاب کنیم؟

- مطالب روانشناسی

چرا باید در انتخاب رواندرمانگر هوشیار باشیم؟

هدف روان درمانی تنها درمان اختلال روانی نیست. بلکه روان درمانی فرد را قادر می سازد، تا از تمام ظرفیت ها و توانایی های خود استفاده کند. درمانگر بالینی به واسطه صحبت با بیمار، او را درمان می کند. درمانی از این دست آیینه ای مقابل روح بیمار می گیرد و بیمار به محض اینکه خود را فهمید، تغییر می کند. شناختن خود دردناک است. ممکن است فردی خود را انسانی درستکار ببیند، اما ناگهان دریابد که چنین نیست. چنین درکی دشواری ها و سردرگمی هایی با خود به همراه خواهد داشت که مدیریت آنها نیاز به انتخاب رواندرمانگر مجرب و پخته دارد.

شاید از خود بپرسید آیا پیدا کردن یک درمانگر خوب، شدنی است یا نه؟ قطعا به جستجویش می ارزد. بسیار بهتر است درمانگرخوبی پیدا کنید، ولو اینکه محل کارش با شما فاصله زیادی داشته باشد یا هزینه ی بیشتری مطالبه کند. بهتر است دوهفته یکبار به دیدن کسی بروید که واقعا برای شما مناسب است، تا اینکه دفعات بیشتر پیش کسی بروید که سهل الوصول تر است، اما کمکی به شما نمی کند. درمانگر نداشتن از مراجعه به کسی که به شما کمک نمی کند هم بهتر است. اقلا می دانید که هیچ کس را ندارید و خطر خودفریبی هم وجود نخواهد داشت.

یک روان درمانگر خوب باید از خودشناسی و استحکام هیجانی خوبی برخوردار باشد. رواندرمانی به لحاظ عاطفی فرایندی دردناک است. درمانگر باید به لحاظ عاطفی قوی باشد تا بتواند خشم بیمار و مورد اتهام و توهین قرار گرفتن را تاب بیاورد و مدیریت کند. اگر درمانگر فهم خوبی از خود نداشته باشد درمان بی اندازه دشوار خواهد بود. وقتی درمانگر خود را خوب بشناسد می تواند به وضوح ذهن بیمار را از ذهن خود متمایز کند. هدف اصلی درمانگر، فراهم آوردن خودشناسی برای بیمار است.

یک درمانگر خوب با بیمارش همدلی دارد. بیمار را درک کرده و او را سرزنش نمی کند. وقتی دنبال درمانگر می گردید این شمایید که باید تصمیم بگیرید که آیا تجارب این درمانگر او را قادر ساخته است که بتواند رنج شما را از منظر عاطفی لمس کرده و رنج شما را درک کند؟ اگر احساس درونی شما این است که درمانگر نمی تواند به شما کمک کند به آن اعتماد کنید.

در انتخاب رواندرمانگر مراقب باشید

شاید وقتی که به درمان می روید به دنبال توصیه باشید، اما اگر از درمانگرتان توصیه ای دریافت کردید نزد آن درمانگر نروید! درمانگر خوب به جای توصیه کردن به شما کمک می کند تا خودتان تصمیم درست بگیرید. اگر درمانگر در جواب شما چیزی گفت که نشان می دهد درک می کند که شما درباره چه چیزی نگرانید آنگاه احتمالا باید در انتخاب رواندرمانگر خود تجدید نظر کنید.

وظیفه ی درمانگر این است که به شما کمک کند تا محیط درونی خود را تغییر بدهید و در گرفتاری های فهرست مصائب و غصه های محیط بیرونی نیفتید. نباید فریب بخورید و نقش قربانی جامعه بودن را بپذیرید. هیچ چیزی بدتر از آن نیست که بپذیرید شرایط خارج از کنترل شماست. اگر چیزی در درون شما هست که به دردسرتان می اندازد می توان امیدوار بود که می توانید در خصوص آن کاری کنید. درمانگر خوب می داند که محیط بر شما اثر می گذارد و شما هم بر محیط تان اثر می گذارید. درمانگر بد فکر می کند این مسیر یک طرفه است. اگر درمانگر فکر کند که همه چیز تقصیر شما یا تقصیر دیگران است نمی تواند به شما کمک کند.

یک درمانگر خوب نسبت به شما و مسائلتان بی تفاوت نیست. دریافت کمک از درمانگری که خود را بی حس کرده و از شما جدا افتاده باشد، محتمل نیست. یک درمانگر خوب نه در مسائل شما غرق می شود و نه نسبت به شما بی تفاوت است. درمانگر خوب نسبت به آنچه به او می گویید واکنش نشان می دهد.

شما در درون خود یک بخش همکاری کننده دارید و بخشی که نسبت به درمان مقاومت می کند. اگر درمانگر در تمام جلسات هر چه شما می گویید را تایید می کند و هیچ چیز را به چالش نمی کشد، لحظه ای شک کنید. به یاد داشته باشید که شما به این علت برای درمان مراجعه کرده اید که چیزی در زندگی تان درست کار نمی کند. پس چیزی در شما هست که خلاف مصالح تان کار میکند. شما درمانگری میخواهید که آن بخش را تشخیص دهد و همکاری شما را علیه آن جلب کند. درمانگر خوب گاهی شما را به چالش می کشد. یادتان باشد که هدف درمان کسب آرامش نیست. برای فقط آرام شدن لازم نیست به کسی پول بدهید، کافیست روی نرم ترین مبل منزل بنشینید و چیزی بنوشید.

یک درمانگر خوب بازتاب دهنده است. او به شما کمک می کند در مورد احساساتتان چیزی بیاموزید و به فهم جدیدی از خودتان نائل آیید. و بتوانید از منظر متفاوتی به مسائل نگاه کنید.

یک درمانگر خوب هیچوقت معلم اخلاق نخواهد بود و شروع به محکوم کردن شما نمی کند. اما به شما کمک می کند که تعارض های اخلاقی که در درون شما هست و در شما احساس ناراحتی ایجاد می کند را ببینید و بتوانید تصمیمی همه جانبه در زندگی خود بگیرید.

از دیگر مواردی که در انتخاب رواندرمانگر باید به آن توجه کرد این است که درمانگر خوب به شما کمک می کند تا نگرش عاطفی تان نسبت به زندگی تغییر کند و عنصر سازنده وجودتان در زندگی را پیدا کنید. ظرفیت ها و توانایی های شماست که زندگی تان را می سازد. از خودتان بپرسید آیا درمانگر من، به من کمک کرده است که از زیر بار افسردگی بیرون بیایم و دوباره با زندگی رو به رو شوم؟

یک درمانگر خوب متوجه تاثیراتی که بر شما دارد هست. از خود بپرسید آیا درمانگرتان وقت شناس است؟ آیا درک می کند که شما از تاخیر او متاثر می شوید؟ آیا قبل از کنسل شدن جلسات به شما اطلاع می دهد؟ آیا به رابطه درمانی تان اهمیت می دهد و از آن مراقبت می کند؟

حتما پیش از شروع درمان صلاحیت ها و مدارج تحصیلی درمانگر خود را نیز بررسی کنید. آموزش او چندسال طول کشیده است؟ ضوابط علمی مستحکمی در تحصیلات او وجود دارد؟ و….

به احساس درونی خود اعتماد کنید. منظور از احساس درونی دلخوری ای گذرا یا خوشحالی مقطعی نیست. بلکه منظور اعتقاد و اطمینان درونی شما از این است که آیا این درمانگر برای من کمک کننده خواهد بود؟ این اطمینان درونی عمیق تنها دارایی شماست که در انتخاب رواندرمانگر به شما کمک میکند…این تنها دارایی را دریابید.

گزیده و خلاصه شده از کتاب “چگونه روان درمانگر انتخاب کنیم؟”، نویل سیمینگتن، مترجم مهیار علینقی، انتشاران بینش نو